بنتونيت به دليل داشتن خواص نرم بودن، تورم پذيري، قابليت نسبتاً خوب در مخلوط شدن با آب، خميري شدن، پلاستيك بودن، چسبندگي، جاذب بودن و غيره مصارف پرشماري دارد كه از آن جمله می‌توان به توليد گل حفاري، تهیه‌ی ماسه‌ی ريخته گري، عامل جلوگيري كننده از نشت آب در سدها و کانال‌های آبرساني، عامل شفاف کننده‌ی مايعات مثل آبمیوه‌ها و شراب، زلال کننده‌ی آب و صاف کننده‌ی مايعاتي نظير پارافين، گندوله كردن مواد معدني مثل سنگ آهن، گلوله كردن غذاي دام، عامل ناقل در رنگ‌ها و ساير مواد اسپري شدني، تهیه‌ی سموم گياهي و حيواني، پركننده در صنايعي مثل كاغذسازي، توليد پاك کننده‌ها و شوینده‌ها و تهیه‌ی انواع سراميك و رنگ بري و تصفيه انواع روغن‌ها اشاره كرد.
هر نوع بنتونيت معمولاً در يك سري از فعالیت‌های فوق كاربرد پيدا می‌کند. مثلاً بنتونيت كلسيم دار در ماسه‌ی ريخته گري، به عنوان جذب كننده روغن و گريس، فيلتر كردن و تصفيه كردن و تهیه‌ی غذاي دام به كار می‌رود. بنتونيت سديم دار عموماً در گل‌های حفاري، گندله سازي، نيازهاي مهندسي سيويل و تهیه‌ی غذاي حيوانات به كار گرفته می‌شود و بنتونيت هايي كه با اسيد فعال شده‌اند در تهیه‌ی خاك مخصوص فضولات حيواني، جاذب گريس و روغن و نظاير آن كاربرد دارد.