با آزاد شدن بنتونيت در آب، پوسته‌هاي نسبتا بزرگ سديم بنتونيت به ذرات كلوئيدي تبديل شده و انرژي الكتريكي ذخيره شده در شبكه بلوري را آزاد مي‌كنند و در حدود15 تا 30 برابر حجم اوليه متورم مي‌شوند. از اين خاصيت در حفاري براي پراكنده سازي مواد سنگين كننده و قطع حفاري استفاده مي‌شود، بدين صورت بنتونيت پوششي را روي ديواره چاه ايجاد كرده و از مهاجرت نفت و گاز ممانعت مي‌كند وديواره را پايدار و مته را نيز چرب مي‌كند . همچنين بنتونيت، مواد آلي و غير آلي را از مخلوط آب جذب كرده و ويسكوزيته آن در برداشت و بالا آوردن نخاله هاي حفاري كمك مي‌كند.